De school was vanmorgen leeg, akelig leeg. Dit is de eerste dag van de harde lockdown in Nederland. Veel meer mensen zitten thuis, meer dan de afgelopen periode. Winkeliers, medewerkers van sportscholen, pretparken, musea, theaters en natuurlijk de ouders van kinderen zonder vitaal beroep. Dat is, een week voor de feestdagen, zacht gezegd ‘een flinke domper’. Ik besef me dat deze lockdown àlle mensen in Nederland treft, extra druk legt op zorgpersoneel en hulpdiensten én dat ik van geluk mag spreken dat de mensen in mijn omgeving nog gezond zijn. Toch wil ik via deze weg mijn waardering uit te spreken voor mijn collega’s, voor ons team.
Toen de eerste berichten over de sluiting van de school maandag binnenkwamen was de schrik meteen aanwezig, “en de Kerstviering van donderdag dan?”. Inmiddels is de veerkracht van het onderwijs al vaak bewezen, dus kon ons team niet anders dan concluderen dat het nodig was om de schouders eronder te zetten en de kerstmusical twee dagen naar voren schuiven. Die veerkracht en flexibiliteit zie ik juist op deze moment floreren. Want het zijn niet alleen de lessen die onder druk komen te staan, maar ook die o zo belangrijke instructies, de kringgesprekken, de aandacht voor ieder kind. Zo goed en zo kwaad als het gaat pakken de leerkrachten die online op, mobiliseren zij ouders als ware thuisonderwijzers en bieden zij hen schema’s met lessen, kopieerbladen, boeken en ander materiaal.
En tot slot denk ik aan de momenten en tradities die onze school ‘De Zilvermeeuw’ maken, waar de creativiteit zo belangrijk is. Zodat de kinderen toch mogelijkheden aangereikt krijgen om een mooi moederdagcadeau te maken en een verlate ‘meester-en-juffen-dag’ kunnen vieren binnen de geldende maatregelen. En wat te denken van een kamp in Coronatijd, een Sint-Maartentocht door de school, een sinterklaasfeest met videoboodschap en een kerstmusical met livestream voor de ouders. Want aflassen is geen optie! Onze kinderen verdienen deze momenten van samenzijn en mooie herinneringen. En die momenten zijn er geweest, telkens weer. Dus lieve collega’s van de Zilvermeeuw: bedankt! Bedankt voor de energie, voor jullie inzet en mooie initiatieven. En bedankt voor jullie stevige schouders, die er steeds weer onder gezet worden. Nog een paar dagen en dan kan die welverdiende vakantie beginnen, wat zeg ik? dik verdiende vakantie! Ga er van genieten en blijf gezond.
Bastienne